Dag 1

De dag begint vroeg wanneer zoals gewoonlijk een duif aan mijn openstaande dakraam me wakker maakt. Ik zie dat het pas een uur of 6 is en probeer nog even verder te slapen.

Omstreeks 9 uur besluit ik dan toch maar om uit mijn bed te komen. Ik neem nog een lekker lange douche want de douches op campings zijn niet altijd even comfortabel. Na de douche nog even de toilettas inladen en ik ben klaar om te vertrekken.

Mijn ouders gaan de camper ophalen uit de stalling. In de tussentijd werk ik nog 2 worstenbroodjes naar binnen. Ook weeg ik nog even mijn tas. Iets meer als 12 kilo vindt ik nog best meevallen. Ik had minimaal op 15 kilo gerekend.

We beginnen onze reis richting Pieterburen. Volgens de Tom Tom is het ongeveer 3 uur rijden. Onderweg probeer ik nog wat te slapen. We stoppen ook nog even langs een benzinestation om iets te eten. De laatste 20 minuten rijden we over smalle kronkelige landweggetjes. Ik had niet gedacht dat Pieterburen zo afgelegen lag. Eenmaal bij de zeehondencrèche aangekomen zwaai ik me ouders uit en begin aan de eerste etappe.

Er is één of ander dorpsfeest in Pieterburen. Er lopen in ieder geval genoeg dagjesmensen. Dat is ook te merken als ik naar een naastgelegen dorp loop. Onderweg kom ik veel fietsers tegen die richting Pieterburen gaan. 1 fietser roept nog "Pieterpad?" waarop ik natuurlijk vol enthousiasme "ja" op antwoord. Het eerste wat er opvalt is hoe afgelegen ik zit. Ik zie akkers en weilanden zo ver als ik kan kijken.

Even later kom ik aan in het dorpje Eenrum. Een klein pittoresk dorpje waar de hangjongeren zich verzamelen bij de kerk. Ook kom ik nog een paar toeristen tegen die een tuc tuc hebben gehuurd.

Ik vervolg mijn reis richting Winsum waar het eindpunt is van de eerste etappe. De etappe eindigt voor een café waar meerdere Pieterpad-lopers genieten van een welverdiend wijntje of biertje. 2 oudere vrouwen vinden dat ik ook wel een drankje heb verdiend. Maar ik geef aan dat ik nog een stuk verder wil lopen richting Garnwerd. In Winsum is er ook een camping maar ik heb nog genoeg krachten over om een dorp verder te lopen.

Nadat ik het dorp heb verlaten zie ik dat de weg de verkeerde kant afdraait en het boekje geeft mij ook geen uitkomst. Daarop besluit ik mijn telefoon te pakken om de GPS route te bekijken. Ik heb inderdaad ergens een bordje gemist. Gelukkig is het niet al te ver terug lopen. Eenmaal terug aangekomen op het pad begrijp ik waarom ik ben fout gelopen. Ik moet niet over de reguliere weg heen maar door een weiland. Als ik over het hek geklommen ben kom ik nog een paar paarden tegen die me vriendelijk verwelkomen.

Een klein uurtje later kom ik aan in Garnwerd. Het Pieterpad loopt niet door dit dorp maar aangezien mijn camping hier is zal ik er wel een stuk voor moeten omlopen. Ook in Garnwerd is het feest. Ze hebben groots uitgepakt. Er staat een kermis en een grote feesttent. Het terras zit vol met mensen. Ik vraag aan iemand de weg naar de camping. Maar die blijkt niet meer te bestaan! Hij verwijst me uiteindelijk door naar een klein geïmproviseerd parkeerterrein waarschijnlijk tijdelijk in het leven geroepen in verband met festiviteiten in het dorp. Ik zie inderdaad nog een tentje staan en 2 sanitaire voorzieningen.

Na me opgefrist em omgekleed te hebben ga ik het dorp in om wat te eten en te drinken. In de feesttent staan de op klompen dansende jongeren mee te zingen met een Nederlandse zanger met een Gronings accent. Ondanks de kleine opkomst speelt hij best enthousiast en ik besluit nog even een biertje te pakken. Het is te zien dat het festival al een tijdje aan de gang is. De meeste jongeren zien er flink dronken uit. Met mijn laatste bon koop ik een fles water voor de volgende dag.

Het begint al wat later te worden en ik besluit om naar mijn tent te gaan. Na een tijdje in mijn tent te hebben gezeten hoor ik een paar jongeren mijn kant uitlopen. Ze hebben niet door dat ik in de tent zit en maken grappen over de grootte van mijn tent. "Dat daar iemand in kan slapen!", "nee, dat kan echt niet, die is veel te klein!". Tja, wat wil je dan, het is een eenpersoons tent. Op het moment dat ze erachter komen dat ik in de tent zit schrikken ze zich kapot en rennen lachend weg. Rond 11 uur wordt de avond afgesloten met een mooie vuurwerkshow. Althans aan de harde knallen te horen en de juichende menigte. Ik heb niet genoeg puf om nog mijn tent uit te komen.