Dag 7

De dag begint niet zo goed. Ik heb veel last van mijn voeten en het heeft een beetje geregend. Als klap op de vuurpijl zitten er nu zelfs blaren op mijn blaren. Hoe dan ook, ik wil door en trek mijn schoenen aan. Ik loop nog even naar het winkeltje dat om half 9 is geopend. Daar pak ik een zak met broodjes uit het schap en een pakje kaas. Ze hebben jammer genoeg geen kleine pet-flessen. Grote 2-liter flessen passen niet in het zakje aan de zijkant van mijn tas. Ik heb toch iets van drinken nodig voor onderweg dus ik loop nog even langs het café/restaurant waar ik gisterenavond nog heb gezeten. Ze hebben gelukkig kleine flesjes met Fanta waarvan ik er twee koop. Ook bieden ze aan om mijn lege flesje te vullen met water. Dat aanbod sla ik natuurlijk niet af. Er is geen ruimte meer in mijn tas dus ik houdt hem onderweg gewoon in mijn handen. Na een klein uurtje lopen is hij toch al leeg. De broodjes en beleg passen ook niet goed in mijn tas dus ik beleg alle broodjes van te voren en druk ze plat zodat ze minder ruimte in beslag nemen.

Omdat de camping een stuk uit de route ligt loop ik een heel stuk langs een andere weg om weer op het pad uit te komen. Er zitten veel campings op dit stuk, zelfs een heuse sprookjes-camping. Na de campings kom ik weer terug op het pad. Voor de oprit van een survival-bedrijfje kom ik een mooie totempaal tegen. Het pad dat ik vervolgens op moet wordt ook veel door mountainbikers gebruikt.

Als ik bij een spoorweg ben aangekomen fietst er een gezin voorbij met kleine kinderen. Niet veel verder valt het kind van zijn fiets en alsof dat niet erg genoeg is fietst de moeder er ook nog overheen! Op de knie van het kind zit een flinke schaafwond. Voor de rest mankeert het kind gelukkig niets. De ouders hebben geen pleisters bij maar gelukkig kom ik tot de redding met mijn EHBO-kit. Ik heb hem tot nu toe toch niet nodig gehad en wil ook wel eens iets terug doen naar de medemens. Meer als de helft van de kit gaat op, met gebrek aan beter wordt ook de grote pleister speciaal voor brandwonden gebruikt. Het enige nuttige voor mij in die kit is de tekenpen dus ik ben blij dat ik met de rest van de spullen iemand anders kan helpen.

Het lopen gaat maar moeizaam en ik rust op ieder bankje dat ik tegenkom even uit. Aan de ene kant is het wel positief dat ik niet met een noodgang door de bossen loop want dit is toch een van de mooiere etappes. Plots staat er bij een t-splitsing een bankje met een koelbox. Die is bedoeld voor de wandelaars die even een verfrissing willen. Ik maak de koelbox open om te kijken wat er in zit. Hij is nog goed gevuld met blikjes, pakjes melk en kleine toetjes. Ook zit er een klein notitieboekje bij zodat wandelaars hun blijk van waardering kunnen tonen. Er staan zelfs notities in van ruim 7 jaar geleden. Op het a4-tje dat aan de tafel is geplakt staat dat het is bedoeld om de zuivelindustrie te promoten. Ik heb nog genoeg eten en drinken bij, dus rust alleen maar even uit op het bankje.

Daarna moet ik zelfs een berg beklimmen. Het is maar een kleine berg en ik ben zo aan de top. Bovenop de top staat een hoge uitkijktoren. Nadat ik even heb uitgerust op het bankje besluit ik toch de toren te beklimmen. Het zijn steile en smalle tredes en als ik halverwege ben breekt het zweet me uit. Na een paar foto's te hebben gemaakt met trillende handen ga ik maar snel naar beneden. Mijn tas ligt namelijk ook nog beneden en die wil ik niet al te lang alleen laten.

Het bos wordt veel gebruikt voor survival-uitjes. Onderaan de uitkijktoren zit een groepje tieners met oorlogs-strepen op de wangen te pauzeren. Als ik mijn spullen pak, vertrekken zij ook.

Bij het oversteken van een rivier zie ik in de verte een groep vogels handig gebruik maken van de kleine watervalletjes. Ze vliegen over en weer van de ene naar de andere kant. Waarschijnlijk is het een goede plaats om vis te vangen.

Even verderop is een kleine speeltuin waar je ook iets te drinken kan krijgen. Ik heb even genoeg van al het fris van de afgelopen dagen en bestel een milkshake. Mijn drinkflesjes zijn inmiddels leeg en ik vindt dat het genoeg is geweest voor vandaag. Een paar honderd meter verderop is al een camping waar ik even aan bel. De eigenaresse wisselt nog een paar muntjes voor me om, om mee te douchen. Ik mag zelf een plekje uitkiezen om mijn tentje neer te zetten. Ik neem maar meteen het eerste plekje dat ik zie vooraan op een groot veld.

Na een lekkere douche ga ik zitten bij een restaurant dat tegenover de speeltuin staat. Bij het restaurant is zelfs een nog veel grotere speeltuin. Het terras zit bomvol campinggasten.

Als ik eten bestel wordt er een warmhoudplaat neergezet. Ik vraag me af waarom, want ik heb gewoon een schnitzel besteld. Wanneer mijn eten eraan komt worden er als extraatje 4 bakjes met eten neergezet. Het is eigenlijk veel te veel voor 1 persoon, ik heb aan de schnitzel al meer dan genoeg. Uit beleefdheid probeer ik toch overal iets uit te nemen. Uiteindelijk gaat bijna de helft van de bakjes weer vol terug. Nadat ik mijn maag heb gevuld vindt ik het wel weer mooi geweest en ga naar bed.