Dag 6

De zon staat weer lekker vroeg op mijn tent gericht dus ik pak snel mijn spullen en ga op pad. De fles cola heb ik maar voor de helft op gekregen en laat ik achter in het toilet gebouw. De fles is te groot om mee te nemen.

Vanuit het gehucht "De Haar" is het nog ongeveer 10 kilometer tot Coevorden. Het begin loopt lekker onder de bomen en in de schaduw. Net voor Coevorden loop ik nog bijna verkeerd. Ik moet het pad hebben bij een trappetje waar ik vervolgens het water oversteek. De route loopt langs het mooie stadspark. Daar ontbijt ik even op een bankje met uitzicht op de fontein. Bij een Chinese frietboer in de stad rust ik iets langer uit en vul ik mijn voorraad drinken aan. Ook leg ik mijn telefoon even aan de zonne-oplader omdat hij bijna leeg is. Ik kan mijn telefoon dan weer gebruiken voor fotos te maken of voor het geval ik verkeerd loop.

Het volgende stuk is wederom een kilometer of 10 tot het eerstvolgende dorp. Net buiten Coevorden is het meteen raak. Ik loop anderhalve kilometer verkeerd en kan op geen enkele manier uitkomen op het pad. Er zit niets anders op dan het hele stuk weer terug te lopen. Op de weg terug kom ik toch echt een markering tegen maar die zal dan wel van een oude route zijn.

Het pad loopt langs een sloot, geen wonder dat ik het over het hoofd heb gezien. Daarna is het een mooi stuk over een heuvelrug heen. Er staat ook nog een stapel stenen bovenop. Eenmaal in het volgende dorp aangekomen ga ik daar lekker op het terras zitten recht voor een ophaalbrug. Daar zitten toevallig ook twee Pieterpad wandelaars waar ik even een praatje mee maak. Het zijn de eerste die ik vandaag tegen kom. Ook hier laad ik mijn telefoon een stukje op maar hij komt niet verder dan 12%. Vanuit daar is het nog eens ruim 8 kilometer tot het eindpunt van de etappe.

De kilometers gaan moeizaam en ik begin last te krijgen van mijn voeten. Onderweg bellen mijn ouders nog een paar keer op. Ik wil namelijk nog een aantal spullen droppen die ik toch niet gebruik. Net iets voor Hardenberg moet ik langs een rivieroever waar nog een aantal jongeren zitten te vissen. De brug over kom ik direct uit in het centrum. Aan de overkant van het plein is een terras waar ik even plaats neem.

Er staat een stevige wind op het terras en ik zit in de schaduw. Ondanks de hitte die er vandaag was vindt ik het nog best fris. Het lijkt of de wind veroorzaakt wordt door de gebouwen die een soort van luchtsluis vormen. Buiten de stad had ik in ieder geval geen last van de wind. Niet veel later gaat er een tafeltje naast mij een fietser zitten. Hij zwaait trots met zijn boekje. Hij denkt even dat ik ook een fietser ben en dat ik dezelfde route ga doen. Hij neemt plaats bij mij en stelt zich voor als Gerwert. Gerwert gaat vanaf volgende week een route fietsen rond het IJsselmeer. Hij hoopt het te kunnen afronden in een kleine 2 weken. Ik had mezelf voorgenomen 1 drankje te nemen maar het worden er gauw meer. We willen elkaar op de hoogte houden van onze reis en wisselen even contact gegevens uit.

Na een flinke tijd gekletst te hebben vindt ik het tijd om naar mijn camping te gaan.
De camping is nog een paar kilometer buiten de stad en ligt niet op de route. Ik kan de weg dus niet met markeringen volgen. Mijn telefoon is inmiddels ook leeg dus die kan ik ook niet meer raadplegen.

Een paar straten van de camping vandaan weet ik maar niet de juiste afslag te vinden. Ik vraag een toevallige voorbijganger de weg. Ze stuurt me met een tunneltje de snelweg onderdoor. Maar eenmaal daar aangekomen zie ik niets anders dan weilanden. Als ik mijn boekje bekijk zie ik aan de rand van de kaart de naam van een sportcomplex staan waar ik nu recht met mijn neus voor sta. Ze heeft me een paar kilometer de verkeerde kant opgestuurd.

Nu begin ik echt moe te worden en dezelfde weg terug lopen wordt ik ook niet blijer van. Ik vraag iedere voorbijganger de weg om te voorkomen dat ik nog ergens verkeerd loop. Tot mijn verbazing kom ik dezelfde vrouw weer tegen die mij verkeerd heeft gestuurd. Ze vraagt nog waarom ik terug aan het lopen ben. Als ik haar vertel dat ze mij de verkeerde kant heeft opgestuurd zegt ze heel onschuldig: "ja, daar zitten inderdaad ook campings". Ik loop maar gauw verder en uiteindelijk belandt ik aan op mijn camping.

Mijn ouders staan toevallig al bij de receptie. Het is de mooiste camping waar ik tijdens deze reis ben geweest. Genoeg faciliteiten en er is genoeg te doen voor dr kinderen. Ik schrijf me in en zet mijn tentje op. Mijn ouders nemen al een aantal spullen van mij mee die ik niet meer nodig heb. De receptioniste verwijst me naar de douches die aan het gebouw grenzen. Daar kan gewoon muntgeld in en bij de andere gebouwen heb je speciale muntjes nodig. De eerste drie deuren die ik open maak in het gebouw staan vol bouwmaterialen. De douches zullen hier niet veel gebruikt worden omdat er op dit stuk veel chalets staan. Even later ga ik samen met mijn ouders eten in het restaurant op de camping. Het was al weer een tijdje geleden dat ik een fatsoenlijk maaltijd op had.

's Avonds ga ik in het washok zitten om mijn telefoon op te laden. Later op de avond is er nog een Bruin Café waar ik een kijkje ga nemen. Maar er komen vooral kleine kinderen op af. Ik ga dan maar in het café zitten dat er op aansluit om mijn route voor de volgende dag te bekijken. Niet veel later duik ik mijn welverdiende bedje in.