Dag 15

Vannacht ging het weer goed te keer. Ik moest zelfs het dakraam dichtdraaien om niet nat te worden. Nu ben ik wel blij dat ik niet in een tentje hoef te slapen. We hebben de nacht doorgebracht op een camperplaats. Nadat ik weer door mijn ouders wordt gedropt is het niet ver meer lopen tot de oversteek naar Velden. In heb geluk dat ik niet besloten heb om vroeger te beginnen. Ik ging er namelijk vanuit dat ik met een brug de Maas over moest. Maar er ligt een veerboot die pas vanaf 9 uur is geopend. Hij komt speciaal voor mij overgevaren en voor maar liefst 20 hele centen zet hij me aan de overkant weer af.

Even verderop is er een stukje heide dat bij hoog water onder water staat. Maar zolang dat niet het geval is kun je eroverheen lopen. In de verte zie ik al twee andere wandelaars die ook door de weide aan het slenteren zijn. Ik loop een kleine kilometer met ze mee en we nemen bijna het verkeerde pad omdat we aan het kletsen zijn.

Na het stukje heide ben ik al weer in Venlo. Ik loop dwars door het centrum maar omdat het zondagochtend is, is het er uitgestorven. Het is een grote stad dus het duurt zeker een uur voordat ik er doorheen ben. Het langste stuk is ook nog eens langs de spoorlijn dus niet heel bijzonder.

Bij het verlaten van Venlo is er een groot deel van de route gewijzigd door de aanleg van een nieuwe snelweg. De nieuwe route komt grotendeels door bossen dus ik vindt het niet erg. Zonder dat ik er erg in heb, maakt de weg langzaam aan een klim. Dat merk ik vooral als ik ineens langs een diepe afgrond loop. Soms is een deel van het pad erin weggezakt.

Op een bankje in het bos zitten 2 wandelaars die me aanspreken. Zij lopen ook tot de sint Pietersberg maar willen er een dag langer over doen dan ik. Verderop rust ik op een bankje uit waar ze mij weer inhalen. Er passeert ook een Nordic Walker waarbij ik nog moeite heb om die in te halen. Ze loopt maar een tel langzamer dan mij waardoor ik iedere keer moet luisteren hoe zij de stokken in de grond prikt. Daardoor probeer ik alleen maar harder te lopen. Ik zie de andere 2 wandelaars weer zitten bij een terras een kleine kilometer vanaf het bankje waar ik heb gerust. 

Ik loop in 1 stuk door tot café restaurant De Grens. En zoals de naam al doet vermoeden ligt het bovenop de grens tussen Nederland en Duitsland. In de bediening staat een Duitse vrouw die goed Nederlands spreekt. Ik bestel een grote kop Cappuccino en trakteer mezelf op een stuk appeltaart. Na een dik half uur pak ik mijn spullen weer en ben klaar voor de laatste 10 kilometer.

Dit stuk is volledig door de bossen waar ik volop fietsers tegen kom. Iets voor Swalmen is er een hoge hut gebouwd voor vogelspotters. Naast me stroomt de rivier Swalm die ik een aantal keer moet oversteken. Het bos dringt zelfs door tot hartje Swalmen. Als ik dus eenmaal het bos verlaat sta ik meteen midden in het centrum. Daar zie ik dan weer de camper staan op een grote parkeerplaats.