Dag 8

In tegenstelling tot de vorige dag begint deze dag top. Net zoals de andere dagen is er weer volop zon. Ik heb nog een aantal broodjes van de vorige dag die ik opeet. Met drinken heb ik eigenlijk geen rekening gehouden en ben zo stom geweest mijn lege flesjes weg te gooien. Ik vraag de buren of ze toevallig een lege pet-fles hebben die ik dan kan vullen met water. Maar helaas hebben ze die niet. Ik neem daarom maar een paar flinke slokken in het washok ter voorbereiding van de lange dag en hoop onderweg nog iets tegen te komen. Net als ik wil gaan vertrekken komt de buurman aanzetten met een lege wijnfles. Op dit moment ben ik al lang blij dat ik ergens water in kan doen dus na een flinke spoelbeurt gaat de fles mee.

Het tempo ligt hoog en ik maak snel kilometers. Wanneer ik de Archemerberg beklim kom ik twee wandelaars tegen.
Ik schat ze allebei een jaar of 60. De een heeft een grote legertas bij die er zeker 2 keer zo zwaar uitziet dan die van mij. De ander draagt niet veel meer dan een buideltas. Het lijkt me niet echt een eerlijke verdeling maar ik denk dan ook dat ze de tas af en toe afwisselen. Het is nog best een flinke klim en dat terwijl ik toch veel grotere bergen heb beklommen. Eenmaal aan de top geniet ik even van het uitzicht. Een paar minuutjes later komen de twee wandelaars ook boven. Na een kort praatje kom ik erachter dat ze ieder hun eigen spullen bij hebben en dat ze gewoon 1 etappe lopen. Met een tas zo groot als die van hem had ik toch wel gedacht dat ze een aantal etappes meer zouden doen. Je moet op alles voorbereid zijn zegt de meneer met de grote tas. Om zijn middel zie ik ook nog een groot mes hangen. Hij zal wel denken dat hij onderweg tijgers en wilde zwijnen tegenkomt. Een beetje voorbereiding is nooit verkeerd, maar dit vindt ik toch wel overdreven. Terwijl hij in zijn tas aan het rommelen is op zoek naar een flesje energiedrank zie ik ook nog een grote fles jenever.

Op de weg naar beneden kom ik uit bij een grote kuil. Hier ligt de grootste zwerfkei van Nederland. Althans volgens het boekje dat stamt uit 2008. Het ziet er verder niet zo bijzonder uit dus na een foto gemaakt te hebben loop ik verder.

Na een kilometer of 5 kom ik bij het eerste dorp aan. Helaas zijn de terrasjes nog dicht dus loop ik verder. Even verderop besluit ik toch maar even op een bankje uit te rusten en te genieten van mijn fles wijn. Aan elke slok die ik neem proef ik zachtjes de wijn die in de fles zat. Het is eigenlijk wel lekker, water met een smaakje. Daarna moet ik over hele lange zandpaden. Het is best een dikke laag zand waardoor je eigenlijk niet goed grip kan zetten. Het is vermoeiend om zo te lopen en het schiet ook niet echt op. Aan het einde van het zandpad staat gelukkig een grote bank waar ik weer even op uitrust.

De rest van de etappe is door de Hellendoornsche bossen. Het eerste pad dat ik neem loop ik alweer verkeerd. Ik zie nergens meer een markering en ben totaal gedesoriënteerd. Ik heb geen GPS ontvangst en weet dus totaal niet of ik de goede kant oploop. Ik besluit dan maar een kompas te downloaden op mijn telefoon maar dat duurt ook tergend lang door het slechte ontvangst. Als de app eenmaal is geïnstalleerd kan ik weer verder lopen. Ik weet niet of ik op het goede pad zit maar ik loop in ieder geval richting het zuiden. Gelukkig kom ik onderweg een paar mountainbikers tegen van mijn leeftijd. Zij weten ongeveer te vertellen waar we zijn. Ik ben weer flink verkeerd gelopen. Aan het einde van het pad moet ik nog een goede kilometer langs de snelweg lopen.

Tegenover het attractiepark van Hellendoorn duik ik weer de bossen in. Omdat ik nu niet door Hellendoorn heen kom heb ik nergens mijn voorraad drinken kunnen aanvullen. Op de kaart zie ik nog een terrasje staan waar ik niet al te ver vandaan ben. Als ik daar aankom bestel ik maar meteen 2 drankjes omdat ik de eerste toch meteen op drink. Het terras is tevens een hotel en ziet er best sjiek uit. Voordat ik vertrek vraag ik nog of ze flesjes drinken verkopen. Die hebben ze helaas niet. Maar de gastvrouw is erg behulpzaam en wil nog wel mijn fles vullen met koud water. Ze biedt zelfs nog aan om er ijs in te doen. Maar dat smelt vrijwel meteen.

Een paar kilometer verder in het bos staat zomaar in het niets een ijskraampje. Een ijsje gaat er op zo'n warme dag altijd in. Het staat gelukkig dichtbij een veldje met veel bankjes. Het zit er ook bomvol mensen die even aan het uitrusten zijn en aan het genieten zijn van een ijsje.

Dan komt er een groot stuk over een open veld. En dat is met deze temperaturen echt dodelijk. Alsof dat niet genoeg is zijn het ook nog grotendeels zandpaden. Na bijna een half uur door een woestijn heen te hebben geploeterd ben ik blij als ik weer een bosrand zie. Ik rust dan ook even flink uit en drink mijn wijnfles bijna helemaal leeg. Ik bewaar nog een beetje voor het geval ik de laatste kilometers nog dorst krijg.

Gelukkig zijn het nu veel bossen en zit de vaart er weer goed in. Een kilometer voor de camping is er een rustplaats waar ik gebruik van maak. Tegenover de rustplaats zit ook een groot hotel. Het is wel verleidelijk om daar naartoe te gaan maar ik bedenk me omdat het er erg duur uit ziet. Ik vraag de ober nog even naar de weg om taferelen van de voorgaande dagen te voorkomen.

Ik benader de camping weer aan de achterzijde dus moet een campinggast vragen waar de receptie is. Aan de receptie zit een aardige vrouw die blijkbaar ook de eigenaresse is. Ik bestel alvast broodjes voor de volgende dag. Jammer genoeg verkopen ze ook hier geen pet-flessen. De eigenaresse zet daarom maar een groot pak vruchtendrank voor mij in de koelkast. Met een beetje geluk past die net in het zijvak. Als ik wil gaan afrekenen komen er een paar kinderen binnen stormen die ruzie aan het maken zijn. De kinderen waren aan het botsen met de skelters en de eigenaresse leest de kinderen even flink de les. Zo draagt ze ook een steentje bij aan de opvoeding als de ouders niet in de buurt zijn.

Ik mag zelf mijn plaats uitkiezen op het trekkersveldje. Er is ook een mooie plek met een bankje. Die kies ik dan maar uit. Tegenover me staat een grote familie die met zijn allen in 1 grote tent kamperen. Het is volgens mij de eerste keer dat ze kamperen want ze weten niet zo goed hoe alles werkt. Ook laten ze de tent wagenwijd open staan zodat hij helemaal vol zit met ongedierte.

Voor de douche heb ik deze keer geen muntjes nodig. Wel zit er een timer op. Na 5 minuten moet je een paar minuten wachten tot je weer warm water hebt. Ik hou van een lekker lange douche dus moet tot drie keer toe drukken op de knop.

Na de douche bestel ik een grote burger met de naam "Big Willy" in het restaurant bij het zwembad. Het plafond in het restaurant hangt helemaal vol petten. Die zullen ook wel van wandelaars zijn geweest. Aan het bordje dat hangt achter de bar kan ik opmaken dat er maar liefst 896 petten hangen. 

Als ik de burger bijna op heb wordt ik gebeld door mijn ouders. Zij staan bij de ingang van de camping en hebben extra blarenpleisters meegenomen. Ook wissel ik mijn handdoeken om. Die zijn bijna niet droog te krijgen omdat ik die iedere dag gebruik. In de meeste sokken die ik heb zit inmiddels een dikke laag lijm van de blarenpleisters. Die krijg ik er met geen mogelijkheid uit. Mijn moeder wil wel proberen of ze het eruit kan krijgen en neemt de sokken mee naar het washok. Ik geef mijn ouders ook nog een zakmes mee die ik niet gebruik.

Later die avond ga ik in het café zitten om mijn telefoon op te laden. Maar omdat het zondag is sluit het café eigenlijk om half 8. Het is nu al 8 uur geweest dus mag van geluk spreken dat ik nog snel 1 drankje kan bestellen. Als ik terug kom bij de tent zijn de buren allemaal goocheltrucs aan het uithalen. Ik luister met een schuin oor mee maar de trucs verbazen mij niet echt. Zelf vinden ze het wel heel bijzonder en grappig. Niet veel later begin ik moe te worden en besluit naar bed te gaan.