Dag 12

De haan van de naastgelegen kinderboerderij begon vannacht om 3 uur al te kraaien en heb dus niet een al te beste nachtrust gehad. Na het ontbijt pakken we onze spullen en zijn we klaar voor vertrek richting Hoch Elten. Ik probeer nog een stuk brood te voeren bij de boerderij maar de herten en kippen kijken er niet eens naar om. Zelfs niet als ik het voor hun neus gooi. Ze zullen wel genoeg gevoerd worden.

Hoch Elten is een mooi klein dorpje bovenop de berg. Het is eigenlijk een Duits dorp maar iedereen die ik gedag zeg spreekt Nederlands. Het duurt niet lang voordat ik weer verkeerd loop. Ik lees al sinds de 2e etappe de tekst in het boekje niet meer, maar kijk meer hoe de route loopt. En je zou verwachten dat als je een markering ziet dat je dan goed loopt. Helaas geldt dat voor dit stuk niet. Er is ook een ander pad, het Noaberpad dat exact dezelfde markering gebruikt. Daar is niet echt over nagedacht als je het mij vraagt.

Het pad komt door het dorp Spijk. Er valt niet echt iets te beleven en het terras is nog dicht. Als ik de Kerkstraat in loop zie ik aan het einde al de dijk langs de Rijn. Hier moet ik een goede 5 kilometer langs afleggen. Op deze lange weg haal ik al gauw 2 vrouwen in die ook het Pieterpad lopen. Ik maak een praatje en loop een stuk mee. Opeens wordt ik bekogeld door een voorbij vliegende Duitse vogel. Gelukkig is de schade niet al te groot en hebben de vrouwen een flesje water en een tissue bij waarmee ze mij weer oplappen.

Na een uur lopen kom ik aan in Tolkamer. Zo'n 5 kilometer verderop moet ik met een veer de Rijn over. Het veer steekt ieder uur over en na een snelle berekening kan er volgens mij wel een drankje vanaf. Ze draaien hier ook leuke salsamuziek en ik krijg al weer zin om te dansen. Als ik mijn weg vervolg op de boulevard van Tolkamer kom ik een ouder stel tegen die naast elkaar in een scootmobiel zitten. Het is wel een grappig gezicht en ik stop om een foto te maken. Even verderop moet ik over de uiterwaarden lopen. Er is niet echt een pad zichtbaar dus ik volg maar de platgelopen stukken gras. De rest van het pad komt langs een camping en een mooie grote recreatieplas. Ik moet me zelfs nog haasten om op tijd bij het veer te zijn.

Het is maar een paar minuten wachten tot het veer aan onze kant ligt. Er staan voornamelijk fietsers te wachten voor de oversteek naar Millingen aan de Rijn. Een fietser die zojuist van de overkant afkomt grapt dat het daar zonnig is, in tegenstelling tot deze kant. Het oversteken is in een paar minuten gebeurd en het is hier inderdaad zonnig! Er is ook een groot terras bovenop de kade maar ik heb al even kunnen rusten op de boot.

Dit mooie stadje is het eindpunt van de etappe. Nu komt er een langs stuk langs weilanden en de Duitse grens. Het eerste stuk is over een lang kiezelpad. Twee fietsers halen mij langzaam in en kletsen nog even met mij. Het is voor hun ook een lastig pad om te fietsen. Ze stoppen om hun fietsbanden verder op te pompen en we zeggen elkaar weer gedag.

Het 2e stuk is langs een sloot waar het gras tot aan mijn middel staat. Daar haal ik een vrouw in die gestopt is om bessen te eten. 2 kilometer verder kom ik uit op de verharde weg. Daar vraagt een fietser mij de weg richting Duitsland. Als ik dan achterom kijk heeft de vrouw me al weer bijna ingehaald. Op het terras in Leuth loopt de vrouw toevallig langs en vraagt de weg aan mij. Ze heeft zelf geen boekje gekocht dus moet het met de markeringen doen. Gelukkig is deze etappe goed te volgen. De vrouw loopt verder en ik reken binnen even af. Ze loopt bijna even snel als mij, en het duurt een poosje voor ik weer bij haar in de buurt ben. We lopen een stuk te ver omdat iemand het paaltje met de markering omver heeft gereden.

Dan loop ik weer de grens over naar dorpje Zyfflich. Bij binnenkomst van het dorp staat een groot ooievaarsnest waar een paar ooievaars met hun jongen opzitten. Op een grasveld midden in het dorp staat ook een ooievaar. Ik kan best wel dichtbij komen om een foto te maken. Heel toevallig rijden mijn ouders net het dorp binnen met de camper. Ik dump mijn lege flesjes en na een korte pauze loop ik verder. We spreken weer af net iets boven Groesbeek. Volgens mijn boekje is daar een camping waar het pad langs komt. Het is ongeveer een kleine 10 kilometer.

Een paar kilometer buiten Zyfflich moet ik een meertje oversteken. Op de zandweg naar het meertje staat een bordje met Duitse tekst erop. Mijn Duits is niet super goed maar ik kan er wel uit opmaken dat de brug gesloten is of gaat sluiten tot 16 augustus. Ik hoop op het laatste en loop verder. Maar helaas als ik bij de brug aankom zijn er twee mannen aan het werk op de brug. Ik zou er overheen kunnen lopen maar dat mag niet van ze. Ze verwijzen me door naar een brug ongeveer een kilometer verderop. Op de splitsing kom ik twee fietsers tegen die ik ook maar meteen de goede kant op wijs. Ze zijn op zoek naar een pannenkoekenhuis, maar ik kan ze daar niet mee verder helpen. Gelukkig is het een mooi stuk langs een recreatieplas. Het is er best druk, maar het is dan ook een warme dag.

Op het punt waar ik bij het pad uit kom, is een erg steile klim naar de top van de Duivelsberg. Eenmaal daar aangekomen kom ik het pannenkoekenhuis tegen waar de fietsers naar op zoek waren. Het laatste stuk moet ik volop door de bergen. Daar kom ik het mooiste stukje heide tegen dat ik in heel mijn reis heb gezien. Het gras is er groener dan groen en er lopen schapen overheen. Dat terwijl het gras bij de buren dor en geel is. Even verderop zit de plaatselijke scoutinggroep te rusten in de schaduw. Niet veel later kom ik bij de camping aan waar ik onze camper al zie staan.

Ik plof neer in de stoel en kijk toe hoe een gezinnetje kersen aan het plukken is uit een boom. Ze halen er zeker 2 volle emmers uit en wij mogen er ook een paar proeven. Plots horen we veel lawaai van een ouderwetse tractor. Nu is er blijkbaar een tractor vierdaagse in het dorp en de start ligt bij deze camping. Een kwartier later komen de andere tractoren er al aan. Ze keren bovenop de berg om en gaan dan in een colonne naar beneden. Als ik naar de doucheruimte loop kom ik de fietsers tegen die op zoek waren naar het pannenkoekenhuis. Zij staan toevallig ook op de camping. We maken even een praatje en daarna ga ik naar bed.