Dag 16

Na de avond te hebben doorgebracht op een camping in Asselt wordt ik 's Ochtends weer gedropt in Swalmen. Van daar loop ik door mooie lange stukken bos. Ik kom onderweg niet veel mensen tegen. Wel kom ik een omheining tegen met daarbinnen kangaroo's. Die kunnen blijkbaar het Nederlandse weer prima verdragen.

Bij een groot landhuis mag ik weer van de weg af over een dichtbegroeid pad. Even later wordt het een smal padje tussen 2 weilanden in, met aan beide kanten prikkeldraad gespannen. Op het  bankje langs het pad zit een gezin te rusten. Zij hebben ook een Pieterpad-boekje in de hand maar ik spreek ze verder niet aan.

Ik kom ook weer door een gebied met wilde koeien. Er staat een koe in de sloot om af te koelen en de rest staan precies op het pad waar ik langs moet. Als ik ernaartoe loop kijken ze me een beetje dom aan en blijven op hun plek staan. Ik wil eigenlijk niet achter ze langs lopen voor het geval er eentje naar achteren trapt maar als er een koe een stuk naar voren loopt zie ik mijn kans en ren er snel langs.

Maandag is een mindere dag om te lopen. Ik passeer voldoende dorpjes met terrasjes en winkeltjes maar alles is gesloten. Ik neem zelf altijd 4 flesjes mee, dus moet het daar mee wel kunnen redden.

Net buiten Melick zie ik boven de bossen de kerktorens al weer uitsteken van het volgende dorp Sint Odiliënberg. Deze kerk valt op omdat hij 2 torens heeft in tegenstelling tot veel andere kerken. In het bos buiten Sint Odiliënberg loop ik weer eens verkeerd. Gelukkig is er een heel raamwerk van paden door het bos dus duurt het niet lang voor ik weer op het pad uit kom. Halverwege het bos ligt er een boom op het pad die net te hoog is om overheen te kunnen stappen en net te laag is om onderdoor te kruipen. Ik loop er dan maar met een grote boog omheen. 

Aan de rand van Montfort staat een monument voor de Romeinen bestaande uit 2 rotsen met daarin een gigantische munt. Als ik het dorp in loop kom ik de camper van mijn ouders weer tegen. Ze hadden een andere wandelaar gevraagd waar het pad langs loopt en hebben daarna de camper langs de route geparkeerd. Na een korte pauze en het bijvullen van mijn drinkflesjes vervolg ik mijn weg weer. Mijn ouders rijden alvast naar een camping een kleine 15 kilometer verderop. Iets buiten Montfort staat een vervallen kasteel. Volgens de borden worden hier regelmatig middeleeuwse shows gegeven.

Het volgende stuk tot de camping loopt voornamelijk langs de randen van bossen en akkers. Een aantal boeren zijn het land aan het omploegen. Ik mag er een hele tijd naar kijken want ik passeer zijn grondgebied langs 3 kanten. In de bossen kom ik een groep tieners tegen die onder begeleiding van ouders met de paarden aan het wandelen zijn. Een kleine groep staat te wachten bij het water tot de andere helft zich weer heeft aangesloten.

Het laatste dorp waar ik vandaag doorheen kom heet Slek. Blijkbaar was prikkeldraad of schrikdraad niet genoeg voor de heide bij dit dorp en hebben ze er een heuse vangrail omheen gebouwd. Dat terwijl er alleen maar 2 jonge kalveren in de weide staan. In het centrum van het dorpje ligt een enorme zwerfkei, maar na een foto heb ik het al snel weer gezien en loop verder. Ongeveer 2 kilometer voor de camping kom ik een man en vrouw tegen die op een bankje zitten te kletsen. De man is ook heel het Pieterpad achter elkaar aan het lopen en is een dag eerder vertrokken dan mij. Het is een brede vent en aan zijn grote snor en baard te zien heeft hij zich in de tussentijd niet geschoren. Ook hij reist van camping naar camping en we zijn van plan op dezelfde camping te overnachten. Op zijn tas zit een grote zonnecel die hij gebruikt voor het opladen van zijn telefoon. De man en vrouw wandelen waarschijnlijk niet samen aangezien de vrouw maar een klein tasje bij heeft.

Mijn ouders hebben een SMS gestuurd dat de camper achteraan op het terrein van de boerencamping staat. Ik passeer een grote boerderij die is omgebouwd tot verblijfsplaats. Er zijn ruim 10 verschillende accommodaties met daarin veel Polen en Duitsers. Als ik bij de camper aankom doe ik eerst mijn voeten in een emmer ijskoud water. De laatste dagen heb ik veel kramp in mijn voeten en volgens mijn ouders moet dit helpen. Voor het douchen heb je normaal gezien muntjes nodig maar het water is zo warm dat ik niet eens de moeite doe om er geld in te gooien. Voor een boerencamping is het echt een heerlijke douche. Als ik de douche uitkom staat de meneer met de baard op het terrein. Hij heeft een kleiner tentje bij dan mij en zit muziek te luisteren in een stoel die hij van de buren heeft geleend.

Op een krijtbord bij de douches staat dat je op de camping kunt eten bij het restaurant. Als we bij het restaurant aankomen blijkt ook deze gesloten te zijn. Gelukkig is er aan de overkant van de camping een veel luxer vakantiepark. We besluiten dan maar om daar te gaan eten. Het voordeel van grote vakantieparken is dat je gewoon het terrein kan oplopen zonder dat iemand vragen stelt. We gaan zitten bij de friettent maar het duurt vrij lang voordat we ons eten krijgen. Ze werken ook niet echt gestructureerd. Veel mensen komen terug omdat ze het verkeerde eten hebben gekregen of dat er iets ontbreekt. 

Voor de rest ziet het park er echt verzorgd uit. Het staat volgebouwd met chaletjes en er lopen veel jongeren rond. Er is een meer waar je kan zwemmen en bij het meer zijn er genoeg andere activiteiten waar je aan deel kan nemen. Het is een prettig vakantiepark waar ik in de toekomst misschien nog een keer naar toe wil gaan.